Drewno sezonowane przez okres 24 miesięcy na wolnym powietrzu.. Wilgotność standardowo nie przekracza 25% i jest wartością średnią sprzedawanej partii.
Zastosowanie: do palenia w kominkach, piecach, kotłach CO, na ogniska, do wędzenia [szczególnie olcha, a także buk i brzoza].
Klient ma możliwość szybkiego zakupienia drewna wg swoich wymagań, omijając trudne warunki wywozowe w lesie oraz czas na podróż do nadleśnictwa.
 
Drewno pocięte jest na standardową długość 30 cm oraz połupane.

Posiadamy w stałej ofercie drewno:
- bukowe,
- brzozowe,

Sprzedaż od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 do 15:00; na życzenie klienta możliwa jest sprzedaż i odbiór towaru także w innych godzinach po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.
 

Do nabycia w:
- Skibnie koło Sianowa, ok 15 km od Koszalina,
- siedzibie ZPD Podborsko oraz
- w siedzibie ZSLP w Białogardzie.

Wystawiamy faktury VAT.
Uwaga – poniżej  są porady praktyczne
 
 
Jakiego drewna używać do palenia?
Zasadniczo należy do palenia używać drewna suchego. Wówczas produkty spalania nie zanieczyszczają komina tak, jak w przypadku drewna świeżego lub nie dosuszonego. Drewno suche ma około 20-25% wilgotności.
Zaleca się stosowanie drewna twardego (buk, dąb, grab, akacja), a z miękkich – brzozy. Drewno iglaste zalecane jest raczej do rozpałki ognia w piecu lub kominku.
 
Drewno suszone – co to znaczy?
 Drewno traci naturalną zawartość wody do pewnego poziomu. Proces schnięcia zależny jest od gatunku drewna, sposobu jego składowania w trakcie schnięcia, wymiarów suszonych klocków. Ważne jest więc, by drewno było możliwie najbardziej rozdrobnione. Przyjmuje się że grubość polan (szczap) nie powinna być większa niż 10 – 12 cm. Tak rozdrobnione drewno powinno być sezonowane 2 lata, lub suszone w specjalnych suszarniach do drewna.
 
Na stronie oficjalnej Ministerium für Umwelt und Naturschutz, Landwirtschaftund Verbraucherschutz des Landes Nordrhein-Westfalenmożna uzyskać informacje, że okres schnięcia w warunkach naturalnych wynosi dla drewna:
- topoli, świerka                        -  1 rok,
- lipy, olchy, brzozy                   -  1,5 roku,
- buk, jesion, drzewa owocowe   -  2 lata,
- dąb                                        -  2,5 do 3 lat.
 
 
Dlaczego nie drewno wilgotne (świeże)?
Albowiem takie drewno „krzywdzi" komin i środowisko. Dużo mniejsza jest jego wartość opałowa. Dlaczego mniejsza? Bo spora część energii (około 50%) zostaje zużyta na podgrzanie i odparowanie wody zawartej w wilgotnym drewnie. Taka para wodna w kominie ulega wykropleniu (kondensacja pary wodnej) i wraz z sadzą tworzy mazistą powłokę, agresywną chemicznie. W przypadku kominka osłoniętego – szybko zaczerniają się szyby szklane kominka.
 
Jakie gatunki drewna do palenia w kominkach i piecach?
Zasadniczo nie iglaste. Drewno iglaste zawiera naturalne żywice, pali się szybko, obficie iskrzy. Ze spalenia żywic powstaje specyficzna sadza, która w połączeniu ze skroploną parą wodną przyjmuje charakter agresywnego kwasu, działającego korozyjnie. Dlatego warto wiedzieć, czy Wasz komin posiada kwasoodporną wkładkę ze stali szlachetnej.
Gdy rozpatrywana jest wartość opałowa, mamy do czynienia z tą samą ilością energii, ale już skraplania pary wodnej nie uwzględniamy. Pozostałe warunki są bez zmian.. W poniższej tabeli zamieszczono klasyfikację najczęściej występującego drewna opałowego, gdzie współczynnik 10 oznacza opał o najwyższej wartości energetycznej, natomiast współczynnik 5 o najniższej, dającej o połowę mniej ciepła.
 
 
Jak rozpoznać czy drewno pali się dobrze, czy źle ?
Warto zwrócić uwagę na jakość spalania - jest dobre jeśli:
- drewno spala się długim płomieniem,
- powstaje biały i delikatny popiół,
- powstająca „chorągiew dymu" jest niewidoczna lub mało widoczna,
 
Spalanie jest niewłaściwe, jeśli:
- w palenisku tworzą się pokłady sadzy i dziegciu o charakterystycznym mocnym „wędzonym" zapachu,
- popiół ma kolor ciemny (wysoki udział części niewypalonych)m,
- dym jest bardzo jasny (duża zawartość pary wodnej w dymie) albo zbyt ciemny.
 
Spalanie drewna a ekologia
Czy rzeczywiście spalanie drewna ma coś wspólnego z ekologią? Przecież niszczymy w ten sposób nasze lasy. Współczesne lasy dawno straciły już całkowicie dziki charakter. Powojenne lata sztucznych nasadzeń, tworzenie monokultur opartych na jednym gatunku, najczęściej sośnie, w wielu miejscach zakłóciły naturalną selekcję, różnorodność gatunkową i ich równowagę. Dzisiaj las wymaga ochrony, przeprowadzania wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Powoli wraca się do różnicowania nasadzeń i odtwarzania naturalnych skupisk współwystępujących gatunków. Sposób ingerencji człowieka się zmienia na bardziej zgodny z naturalnymi procesami zachodzącymi w lesie.
          Lecz las był i będzie źródłem drewna. Jest to zgodne z cyklem życia drzew. Przeprowadzając racjonalnie trzebieże, czyli przerzedzanie drzew, oraz okrzesywania , czyli usuwanie dolnych, najczęściej suchych gałęzi, wzmacniamy selekcję dając szansę najbardziej dorodnym. Chronimy je w ten sposób przed chorobami. Duża część pozyskiwanego opału powstawać może dzięki cięciom pielęgnacyjnym. Potencjał jest tutaj spory. Oprócz cięć pielęgnacyjnych znaczną masę surowca opałowego dają cięcia sanitarne. Zmuszają do nich kryzysowe sytuacje takie jak pożary, huragany, powodzie, susze, gradobicia, ataki owadów i grzybów, posusze przemysłowe. Z kolei planowa wycinka drzew dojrzałych, coraz częściej selektywna, daje szanse wzrostu młodszym egzemplarzom. Pozwala na zmianę gatunku drzew dominujących., kształtowanie ich zmieszania.